راستشو بگم؟ هرچي ميگن مرگ پله، مرگ وصاله، ما امانت بوديم برگشتيم دست صاحبمون، دنيا مقدمه بود، مرگ رسيدن به اصله و... قدرت دركم خيلي پايين تر از ايناس.
وقتي يه نيگا به اعمالمون ميندازيم و يه نيگا به وعده هاي خدا (البته اون وعده ترسناكا!) حق داريم بترسيم ديگه. حق نداريم؟